Ο πρώην σύμβουλος του Τζέρεμι Κόρμπιν, Andrew Murray, αναλύει τις συνθήκες που οδήγησαν στην πτώση της ηγεσίας των Εργατικών και την στροφή στην πολιτική του μετά την ήττα στις τελευταίες εκλογές.
Εγκλεισμός του πληθυσμού προκειμένου να προστατευτεί από τον ιό; Η ιδέα πόρρω απείχε από το να γίνει ομόφωνα αποδεκτή στο Τέξας, καθώς ορισμένοι είδαν σε αυτήν μια προσβολή των ατομικών ελευθεριών.
Γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, πριν από τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόυντ, το κείμενο αυτό του Τόμας Φρανκ συνοψίζει τη δυσάρεστη κοινωνική και πολιτική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι ΗΠΑ. Μια διαρκής κρίση, που έγινε ακόμη πιο δυσβάσταχτη με την
Είναι εφικτή σήμερα μια γενική διεπαγγελματική απεργία; Η έκταση των διαμαρτυριών και ο σημαντικός βαθμός αποδοχής εκ μέρους της κοινής γνώμης αποτέλεσαν σημαντικές όψεις του κινήματος αυτού, που όμως συνάντησε σημαντικούς περιορισμούς, εξαιτίας της αδυναμίας του να συμπαρασύρει μεγάλα στρώματα μισθωτών του ιδιωτικού τομέα.
Μέσα στους κλειστούς κύκλους των φιλελεύθερων υπάρχει μόνο ένα σύνθημα: άπαξ και τελειώσει η πανδημία, τα πάντα να ξαναγίνουν όπως πριν. Κι αν, αντιθέτως, η κρίση παρείχε την ευκαιρία να απαλλαγούμε από το μοντέλο που ευνόησε την εμφάνιση του κορωνοϊού και την εξάπλωσή του;
Είναι πλέον κοινό μυστικό ότι εάν ο Μπέρνι Σάντερς δεν έχει ήδη αποσυρθεί από την κούρσα για το χρίσμα, θα το πράξει τις επόμενες μέρες. Άλλωστε έχει σταματήσει να συγκεντρώνει δωρεές για την προεκλογική του εκστρατεία κι έχει ρίξει όλες
Μέσα σε δεκαέξι ώρες, δεκαέξι άρθρα εχθρικά προς τον Μπέρνι Σάντερς! Η «Washington Post» θα δυσκολευτεί να ξεπεράσει την επίδοση που είχε σημειώσει πριν από τέσσερα χρόνια (1). Όμως, έκτοτε, ο υποψήφιος της αμερικανικής Αριστεράς δεν έκανε τίποτα προκειμένου να
Ήδη από την έναρξη των προκριματικών εκλογών στο Κόμμα των Δημοκρατικών, πανικός κατέλαβε τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ. Στους «New York Times», ο οικονομολόγος και αρθρογράφος Πωλ Κρούγκμαν έκανε και πάλι επίκαιρη μια πρακτική που εγκαινιάστηκε το 2016 και
Ο κόσμος των επιχειρήσεων έχει καταλήξει να γίνεται ολοένα και πιο αγχογόνος, και σε ορισμένες περιπτώσεις θανατηφόρος. Μια εξέλιξη που συμβάλλει στην εξήγηση του λόγου που πολλοί εργαζόμενοι απορρίπτουν την ιδέα να συνταξιοδοτούνται ακόμη πιο αργά.
Από τη στιγμή που προσηλυτίστηκε στην οικονομία της αγοράς, η Κίνα όφειλε να είναι απλώς και μόνο ένας κρίκος στις αλυσίδες παραγωγής μιας παγκόσμιας οικονομίας κατευθυνόμενης από τις ΗΠΑ και τις πολυεθνικές τους. Όμως, η ταχύτητα της ανάπτυξής της ανησυχεί
Πρόσφατα άρθρα
Πώς μπορεί άραγε να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο για την επίλυση διενέξεων σχετικών με τα θαλάσσια σύνορα και την εθνική κυριαρχία; Στις 10 Δεκεμβρίου 1982, η σύμβαση του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας έδωσε μια πρωτότυπη απάντηση, που ακόμη αποτελεί θεμέλιο λίθο για τη διευθέτηση διακρατικών διαφορών σχετικά με τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα –και βεβαίως αφορά άμεσα την Ελλάδα.
Η παραοικονομία αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο της ρουμανικής οικονομίας, σύμφωνα με ορισμένες μελέτες. Η Ρουμανία συγκαταλέγεται μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών που πλήττονται περισσότερο από τις καταχρήσεις δημοσίου χρήματος, ενώ μαστίζεται από σκάνδαλα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του συστημικού χαρακτήρα της διαφθοράς αποτελεί ο κλάδος της ξυλείας.
Κατά την επίσκεψή της στις Βρυξέλλες στις αρχές Νοεμβρίου, η Τζόρτζια Μελόνι έδωσε τα διαπιστευτήριά της: η Ιταλίδα πρωθυπουργός σκοπεύει να σεβαστεί πλήρως τις ευρωπαϊκές συνθήκες, να υιοθετήσει το δόγμα της λιτότητας, να υποστηρίξει την Ουκρανία με οποιοδήποτε κόστος… Θέσεις που συνδυάζει με έναν αυταρχικό υπερσυντηρητισμό στα κοινωνικά ζητήματα. Αλλά αυτό ενδιαφέρει λιγότερο τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Η ενεργειακή κρίση, επακόλουθο των κυρώσεων της Δύσης στη Ρωσία έχει ροκανίσει την αγοραστική δύναμη των Ευρωπαίων και εξασθενήσει τη Γηραιά Ήπειρο. Ρίχνει όμως κι ένα σκληρό φως στην αποτυχία της φιλελευθεροποίησης της αγοράς του ηλεκτρισμού και, προπαντός, στο πείσμα των κυβερνήσεων να συνεχίσουν την πολιτική αυτή με οποιοδήποτε κόστος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Γαλλία, με την παραπλανητική «εθνικοποίηση» του ενεργειακού γίγαντα EDF.
Πέφτουμε για ύπνο το βράδυ, κοιμόμαστε συνεχόμενα, ξυπνάμε το πρωί: υπάρχει τίποτε πιο φυσιολογικό; Κι όμως, δεν ήταν πάντοτε έτσι. Για χιλιετίες, ο ανθρώπινος ύπνος διακοπτόταν από μια φάση νυχτερινής εγρήγορσης. Μια νησίδα προσωπικού χρόνου, συχνά τυλιγμένη με ένα πέπλο από συγκεχυμένες εικόνες ονείρων, που άνοιγε μια πόρτα προς το υποσυνείδητο.
Ημερολόγιο
| Δε | Τρ | Τε | Πε | Πα | Σα | Κυ |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | |||||
Social
