Ο διευθυντής της «Le Monde diplomatique» προτείνει μια διαφορετική ανάγνωση της σπουδής των ΗΠΑ να ανακατευτούν στην υπόθεση της Ουκρανίας. Τα μεγάλα λόγια για τη δημοκρατία σε κίνδυνο, μια στρατιωτική κλιμάκωση και ένας παχυλός προϋπολογισμός για το Πεντάγωνο είναι η καλύτερη στρατηγική συσπείρωσης Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών.
Χωρίς αμφιβολία το Μινσκ χρησιμοποίησε τους μετανάστες για να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τις Βρυξέλλες την ώρα που ο Ρώσος πρόεδρος σφύριζε αδιάφορα. Όμως δεν υπάρχει καμία συνωμοσία εναντίον της Δύσης όπως την φαντάζονται κάποιοι αναλυτές. Είναι η ίδια η πολιτική της Ε.Ε. που της γυρνάει μπούμερανγκ.
Η Αθήνα έκανε νωρίτερα το χριστουγεννιάτικο δώρο στα στρατεύματα της: είκοσι τέσσερα μαχητικά αεροσκάφη Rafale και τρεις υπερσύγχρονες φρεγάτες, ενώ περιμένουν ακόμα ελικόπτερα F-35 και Sikorsky, για να μην αναφέρουμε τους δρόνους, τις τορπίλες και τους πυραύλους.
Υπό την πίεση της παγκοσμιοποίησης αναδύθηκε ένα νέο ισλαμικό ρεύμα, ο «νεοφονταμενταλισμός». Απορρίπτοντας καθετί που αφορά εθνικές κουλτούρες, παρουσιάζει ένα σύστημα κανόνων συμπεριφοράς προσαρμόσιμο σε κάθε περίπτωση και σε κάθε γωνιά της γης. Το κείμενο που έγραψε ο Ολιβιέ Ρουά τον Απρίλιο του 2002 και δημοσιεύεται για πρώτη φορά στα ελληνικά μάς βοηθά να κατανοήσουμε τη ριζοσπαστικοποίηση των νέων μουσουλμάνων, ιδιαίτερα στη Δύση, και να αποκρυπτογραφήσουμε όσα μεσολάβησαν από τότε.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ποτέ δεν μένουν για πολύ ταπεινωμένες. Έναν μήνα μετά την ήττα τους στο Αφγανιστάν, η αυτοκρατορική τάξη αποκαταστάθηκε. Το μαρτυρά το ράπισμα που δέχτηκε το Παρίσι από την Ουάσιγκτον.
Οι παράλληλες εικόνες πολιτών να αγκιστρώνονται στα αμερικανικά αεροπλάνα για να εγκαταλείψουν την Καμπούλ και των Ταλιμπάν να εγκαθίστανται στο προεδρικό γραφείο θα μείνουν ως σύμβολα ενός πολέμου που ήταν αδύνατον να κερδηθεί. Το ανθρωπιστικό, οικονομικό και δημοκρατικό αποτέλεσμα δεν χωρά συζήτηση.
Το φιάσκο των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν θα πρέπει να οδηγήσει τη Δύση σε επανεκτίμηση των πρακτικών της. Κάτι τέτοιο όμως δεν μοιάζει ορατό στο άμεσο μέλλον.
Είναι άραγε πιθανό να καθοριστεί η πολιτική ζωή της Γαλλίας από μία καταιγίδα γεγονότων του αστυνομικού δελτίου, τα οποία θα συντηρήσουν τον πανικό για την ασφάλεια καθώς και από δραματικές εκκλήσεις να «υψωθεί τείχος» απέναντι σε μία ακροδεξιά που εκτοξεύεται χάρη σ’ αυτό το κλίμα φόβου;
Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, η Γάζα έχει υποστεί πέντε τιμωρητικές επιχειρήσεις: την «Καλοκαιρινή Βροχή» το 2006, το «Συμπαγές Μολύβι» την περίοδο 2008-2009, τον «Πυλώνα Άμυνας» το 2012 , την «Προστατευτική Αιχμή» το 2014 και τους «Φύλακες του Τείχους» το 2021.
Ήταν 10 Μαΐου του 1981, πριν από 50 χρόνια, όταν ο Φρανσουά Μιτεράν εκλέχθηκε πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας με το σύνθημα «αλλαγή». Σήμερα, είκοσι πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Μιτεράν συνεχίζει να προκαλεί ανάμικτα συναισθήματα.
Πρόσφατα άρθρα
Πώς μπορεί άραγε να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο για την επίλυση διενέξεων σχετικών με τα θαλάσσια σύνορα και την εθνική κυριαρχία; Στις 10 Δεκεμβρίου 1982, η σύμβαση του ΟΗΕ για το δίκαιο της θάλασσας έδωσε μια πρωτότυπη απάντηση, που ακόμη αποτελεί θεμέλιο λίθο για τη διευθέτηση διακρατικών διαφορών σχετικά με τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα –και βεβαίως αφορά άμεσα την Ελλάδα.
Η παραοικονομία αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο της ρουμανικής οικονομίας, σύμφωνα με ορισμένες μελέτες. Η Ρουμανία συγκαταλέγεται μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών που πλήττονται περισσότερο από τις καταχρήσεις δημοσίου χρήματος, ενώ μαστίζεται από σκάνδαλα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του συστημικού χαρακτήρα της διαφθοράς αποτελεί ο κλάδος της ξυλείας.
Κατά την επίσκεψή της στις Βρυξέλλες στις αρχές Νοεμβρίου, η Τζόρτζια Μελόνι έδωσε τα διαπιστευτήριά της: η Ιταλίδα πρωθυπουργός σκοπεύει να σεβαστεί πλήρως τις ευρωπαϊκές συνθήκες, να υιοθετήσει το δόγμα της λιτότητας, να υποστηρίξει την Ουκρανία με οποιοδήποτε κόστος… Θέσεις που συνδυάζει με έναν αυταρχικό υπερσυντηρητισμό στα κοινωνικά ζητήματα. Αλλά αυτό ενδιαφέρει λιγότερο τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.
Η ενεργειακή κρίση, επακόλουθο των κυρώσεων της Δύσης στη Ρωσία έχει ροκανίσει την αγοραστική δύναμη των Ευρωπαίων και εξασθενήσει τη Γηραιά Ήπειρο. Ρίχνει όμως κι ένα σκληρό φως στην αποτυχία της φιλελευθεροποίησης της αγοράς του ηλεκτρισμού και, προπαντός, στο πείσμα των κυβερνήσεων να συνεχίσουν την πολιτική αυτή με οποιοδήποτε κόστος. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Γαλλία, με την παραπλανητική «εθνικοποίηση» του ενεργειακού γίγαντα EDF.
Πέφτουμε για ύπνο το βράδυ, κοιμόμαστε συνεχόμενα, ξυπνάμε το πρωί: υπάρχει τίποτε πιο φυσιολογικό; Κι όμως, δεν ήταν πάντοτε έτσι. Για χιλιετίες, ο ανθρώπινος ύπνος διακοπτόταν από μια φάση νυχτερινής εγρήγορσης. Μια νησίδα προσωπικού χρόνου, συχνά τυλιγμένη με ένα πέπλο από συγκεχυμένες εικόνες ονείρων, που άνοιγε μια πόρτα προς το υποσυνείδητο.
Ημερολόγιο
| Δε | Τρ | Τε | Πε | Πα | Σα | Κυ |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | |||||
Social
