Όταν ο Μπαράκ Ομπάμα, το 2008, επέλεγε τον κεντρώο βετεράνο Τζο Μπάιντεν ως αντιπρόεδρο στην εκστρατεία του, θεωρούσε πως επιβαλλόταν η σύνεση: οι Δημοκρατικοί είχαν ήδη εκφράσει την επιθυμία τους για ρήξη επιλέγοντας έναν προοδευτικό μαύρο πολέμιο του πολέμου στο Ιράκ για να διαδεχθεί τον Τζορτζ Μπους. Τον ερχόμενο Νοέμβριο είναι ο Μπάιντεν που θα τους εκπροσωπήσει.
Πολύ συχνά, οι αμερικανικές πολυεθνικές ανατρέχουν στη φιλανθρωπία για να συγκαλύψουν τις πράξεις πού τις πλουτίζουν. Από τον περασμένο Μάιο δωρίζουν λοιπόν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σε διάφορες αφροαμερικανικές οργανώσεις, ανάμεσά τους και στη Black Lives Matter.
Αντίθετα με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, η Σουηδία επέλεξε μια μέθοδο μη καταναγκαστική για την αντιμετώπιση της πανδημίας από τον Covid-19. Η κυβέρνηση έθεσε περιορισμούς στις μετακινήσεις και τις επαφές αλλά δεν επέβαλε εγκλεισμό.
Από τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα το 1950 μέχρι εκείνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περνώντας από τη Συνθήκη της Ρώμης και την Κοινή Αγορά, οι αρχιτέκτονες της Ευρώπης είχαν ως δηλωμένους εχθρούς τους τον προστατευτισμό και την εθνική κυριαρχία.
Για μία ακόμη φορά, ο κόσμος τους διαλύθηκε. Και δεν είμαστε εμείς που τον σπάσαμε. Τώρα, πολλοί αναθυμούνται το οικονομικό και κοινωνικό πρόγραμμα του Εθνικού Αντιστασιακού Συμβουλίου ή την κατάκτηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και τα μεγάλα έργα του Νιου Ντιλ.
Η απόφαση των Βρετανών να εγκαταλείψουν την Ευρωπαϊκή Ένωση έρχεται πολύ αργά. Η αποχώρηση της χώρας θα μπορούσε να είναι ένα εξαιρετικό νέο για την Ένωση –και να υπενθυμίσει ότι δεν είναι φυλακή.
Κανείς δεν θα μπορούσε να ζηλέψει τη μοίρα της Νάταλι Ντωμιέ, προέδρου του Πανεπιστημίου Lumière Lyon-II, όταν, στις 8 του περασμένου Νοεμβρίου, χρειάστηκε να σχολιάσει την αυτοπυρπόληση ενός από τους φοιτητές της. Με την πράξη του αυτή ο Ανάς Κ.,
Από τότε που η είσοδος του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα άνοιξε το δρόμο σε μια διαρκή διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με δυσκολία μπορούμε να διακρίνουμε σε αυτήν μια εξωτερική πολιτική άξια του ονόματός της. Γιατί μερικές φορές το
Το περιβάλλον είναι ένα πρόβλημα βαθιά υποτιμημένο. (…) Μολύνουμε ακόμα και όταν αναπνέουμε. Δεν θα κλείσουμε τα εργοστάσια με το πρόσχημα ότι θέλουμε να εξαλείψουμε όλες τις αποθέσεις του μονοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Όταν το φιλελεύθερο στρατόπεδο προσπαθεί να ανακόψει την άνοδο της Αριστεράς, χρησιμοποιεί δοκιμασμένες στο παρελθόν συνταγές -όπως έναν ανύπαρκτο “αντισημιτισμό”.
Πρόσφατα άρθρα
Στις 15 Μαΐου, οι Λιβανέζοι καλούνται να προσέλθουν στις κάλπες προκειμένου να επιλέξουν τα 128 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων. Μια ψηφοφορία που θα διεξαχθεί σε ένα περιβάλλον σοβαρής χρηματοπιστωτικής κρίσης, κοινωνικής καταστροφής και επανεμφάνισης πολιτικών και θρησκευτικών εντάσεων. Παρά τις αντιξοότητες, σύλλογοι και άνθρωποι του πνεύματος κινητοποιούνται για να προφυλάξουν και να ψηφιοποιήσουν την κληρονομιά της χώρας.
Μια σύντομη ανασκόπηση της ιστορίας και της σύγχρονης οικονομίας του Λιβάνου είναι απαραίτητη για να κατανοήσουμε τη σημερινή τραγική κατάσταση της χώρας των Κέδρων.
Αντιμέτωποι με τα σκαμπανεβάσματα της παγκόσμιας οικονομίας, οι πολιτικοί ηγέτες μοιάζουν με τους υδραυλικούς των κινούμενων σχεδίων: καθώς δεν διαθέτουν εργαλεία για να επισκευάσουν μια διαρροή νερού, χρησιμοποιούν τα χέρια τους –αλλά το νερό διαρκώς «μπάζει» από αλλού. Αποπληθωρισμός ή κερδοσκοπικές φούσκες, πληθωρισμός ή ύφεση: οι νεοφιλελεύθεροι υδραυλικοί δεν επισκευάζουν τίποτα, απλώς μεταθέτουν τα προβλήματα.
Συγγραφή νόμων, διανομή ψηφοδελτίων, παραγγελία μασκών, οργάνωση εκστρατειών εμβολιασμού… Στη Γαλλία, όλο και περισσότερα καθήκοντα των δημόσιων υπηρεσιών ανατίθενται σε εταιρείες παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών, όπως η αμερικανική McKinsey. Ωστόσο, το εξωφρενικό κόστος των εξωτερικών αναθέσεων έχει αποκλειστεί από τον δημοκρατικό διάλογο, όπως εξάλλου συμβαίνει και με την απώλεια τεχνογνωσίας της δημόσιας διοίκησης που προκύπτει από τις εργολαβίες.
Η απαλλαγή από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο είναι πιο εύκολη για τις ΗΠΑ απ’ ό,τι για την Ευρώπη. Όμως, αρκετές χώρες εξαγωγής υδρογονανθράκων, διόλου πρόθυμες να αποξενωθούν από τη Μόσχα, δυσανασχετούν απέναντι στο ενδεχόμενο να υποκαταστήσουν τον ρόλο της Ρωσίας.
Ημερολόγιο
Social
