Menu
Η εξασθένηση του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος οφείλεται σε πολλές αιτίες. Μια από αυτές, η οποία μάλιστα επιτάχυνε την καθοδική του πορεία, ήταν η επιθυμία του να προσαρμόσει τον λόγο του στις προσδοκίες της μεσαίας τάξης.
Πρόσφατα άρθρα
Η γαλλική κουζίνα ήταν για πολύ καιρό διαχωρισμένη σε συντεχνίες: οι «τροφοδότες» πουλούσαν ραγού, οι πανδοχείς κρασί, οι ψήστες κρέας… Ύστερα, στα μέσα του 18ου αιώνα, εμφανίστηκε το restaurant –και καθιερώθηκε αμέσως μετά την Επανάσταση. Μια πολύ ενδιαφέρουσα κοινωνικο-πολιτιστική ματιά σε ένα γαλλικό φαινόμενο, που συμπληρώνει το πρόσφατο άρθρο μας «Κοινωνιολογία της υψηλής γαστρονομίας: Η συνταγή για να γίνεις μεγάλος σεφ» (1).
Οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες διαβεβαίωναν κατηγορηματικά ότι ο ανταγωνισμός θα οδηγούσε στη μείωση των τιμών του φυσικού αερίου και του ηλεκτρισμού, προς όφελος των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Όμως, από τη δεκαετία του 2000 έχει συμβεί ακριβώς το αντίθετο. Κι αν η χαοτική οικονομική ανάκαμψη μετά την αναστάτωση της πανδημίας πυροδότησε την τρέχουσα έκρηξη των τιμών, η απορρύθμιση προκαλεί μια πολύ πιο ανησυχητική δομική αύξηση των τιμών. Χαρακτηριστική είναι η ανάλυση του παραδείγματος της Γαλλίας, η οποία στις βασικές της γραμμές ισχύει για όλη την Ε.Ε. –και βεβαίως για την Ελλάδα.
Με τη νομιμοποίηση του γάμου για τα ζευγάρια του ιδίου φύλου, η Ταϊβάν θα μπορούσε να αναδειχτεί ως μια από τις πιο φιλελεύθερες χώρες της Ασίας.
Σε ποιον αγώνα πρέπει να στρατευθούμε όταν δεν μπορούμε να τα κάνουμε όλα ταυτόχρονα; Καταρχάς, αναγνωρίζοντας ότι, παρ’ όλη τη διαφορετική περίμετρο των αγώνων ενάντια στις ποικίλες μορφές κυριαρχίας, είναι όλοι ισότιμοι. Στη συνέχεια, προτείνοντας ο απόλυτος διαχωρισμός αναμεταξύ τους να δώσει τη θέση του στη σχετική αυτονομία και στο αμοιβαίο ενδιαφέρον. Τέλος, αρνούμενοι το ενδεχόμενο ένας από αυτούς τους αγώνες να βλάπτει τους υπόλοιπους. Από τη στιγμή που θα τεθούν αυτές οι αρχές, τα πάντα μπορούν να ξεκινήσουν…
Με πρωτοβουλία της ουγγρικής κυβέρνησης, ιδιωτικά ιδρύματα πήραν τον έλεγχο της πλειονότητας των πανεπιστημίων και μιας δημόσιας περιουσίας αξίας πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ. Με αυτή τη νέου τύπου γιγαντιαία ιδιωτικοποίηση, ο πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν αποψιλώνει το κράτος προς όφελος των ανθρώπων του περιβάλλοντός του, ενώ ταυτόχρονα θεμελιώνει την επιρροή του στους πολιτιστικούς και πανεπιστημιακούς θεσμούς της χώρας.
Ημερολόγιο
Social
