Πολύ συχνά, οι αμερικανικές πολυεθνικές ανατρέχουν στη φιλανθρωπία για να συγκαλύψουν τις πράξεις πού τις πλουτίζουν. Από τον περασμένο Μάιο δωρίζουν λοιπόν εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σε διάφορες αφροαμερικανικές οργανώσεις, ανάμεσά τους και στη Black Lives Matter.
Από τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα το 1950 μέχρι εκείνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, περνώντας από τη Συνθήκη της Ρώμης και την Κοινή Αγορά, οι αρχιτέκτονες της Ευρώπης είχαν ως δηλωμένους εχθρούς τους τον προστατευτισμό και την εθνική κυριαρχία.
Για μία ακόμη φορά, ο κόσμος τους διαλύθηκε. Και δεν είμαστε εμείς που τον σπάσαμε. Τώρα, πολλοί αναθυμούνται το οικονομικό και κοινωνικό πρόγραμμα του Εθνικού Αντιστασιακού Συμβουλίου ή την κατάκτηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και τα μεγάλα έργα του Νιου Ντιλ.
Όταν ξεπεράσουμε αυτήν την τραγωδία, θα ξαναρχίσουν όλα όπως πριν; Εδώ και τριάντα χρόνια, κάθε κρίση τροφοδοτεί την παράλογη προσδοκία επιστροφής στη λογική, συνειδητοποίησης, ανατροπής της πορείας. Πιστέψαμε στην απομόνωση και την ανατροπή μιας κοινωνικο-πολιτικής δυναμικής, της οποίας όλοι θα
Η απόφαση των Βρετανών να εγκαταλείψουν την Ευρωπαϊκή Ένωση έρχεται πολύ αργά. Η αποχώρηση της χώρας θα μπορούσε να είναι ένα εξαιρετικό νέο για την Ένωση –και να υπενθυμίσει ότι δεν είναι φυλακή.
Κανείς δεν θα μπορούσε να ζηλέψει τη μοίρα της Νάταλι Ντωμιέ, προέδρου του Πανεπιστημίου Lumière Lyon-II, όταν, στις 8 του περασμένου Νοεμβρίου, χρειάστηκε να σχολιάσει την αυτοπυρπόληση ενός από τους φοιτητές της. Με την πράξη του αυτή ο Ανάς Κ.,
Από τότε που η είσοδος του Ηνωμένου Βασιλείου στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα άνοιξε το δρόμο σε μια διαρκή διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με δυσκολία μπορούμε να διακρίνουμε σε αυτήν μια εξωτερική πολιτική άξια του ονόματός της. Γιατί μερικές φορές το
Ο καύσωνας του Ιουλίου ήταν θεόσταλτος! Έκρυψε μια υπόθεση που είναι χαρακτηριστική των απορρυθμίσεων που συντελούνται, κι ας γίνονται σε δημοκρατικούς θεσμούς. Τυφλωμένοι από τον ιδρώτα τους, λίγοι Ευρωπαίοι παρατήρησαν ότι ο πολιτικός λόγος με τον οποίο τους τάιζαν, εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια, μόλις είχε καταρρεύσει.
Το περιβάλλον είναι ένα πρόβλημα βαθιά υποτιμημένο. (…) Μολύνουμε ακόμα και όταν αναπνέουμε. Δεν θα κλείσουμε τα εργοστάσια με το πρόσχημα ότι θέλουμε να εξαλείψουμε όλες τις αποθέσεις του μονοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα.
Όταν το φιλελεύθερο στρατόπεδο προσπαθεί να ανακόψει την άνοδο της Αριστεράς, χρησιμοποιεί δοκιμασμένες στο παρελθόν συνταγές -όπως έναν ανύπαρκτο “αντισημιτισμό”.
Πρόσφατα άρθρα
Είναι άραγε πιθανό να καθοριστεί η πολιτική ζωή της Γαλλίας από μία καταιγίδα γεγονότων του αστυνομικού δελτίου, τα οποία θα συντηρήσουν τον πανικό για την ασφάλεια καθώς και από δραματικές εκκλήσεις να «υψωθεί τείχος» απέναντι σε μία ακροδεξιά που εκτοξεύεται χάρη σ’ αυτό το κλίμα φόβου;
Στο βιβλίο του «Του ανταποκριτή μας στην Ιερουσαλήμ. Η δημοσιογραφία ως ταυτότητα», ο Σαρλ Εντερλέν, επί πολλά χρόνια ανταποκριτής του γαλλικού τηλεοπτικού σταθμού France 2 στο Ισραήλ, μεταξύ άλλων εξετάζει και την άνοδο του Λικούντ.
Έχουμε την τάση να ορίζουμε το Διαδίκτυο ως μέσο απόλυτης ελευθερίας επειδή, επιτέλους, επιτρέπει σε οποιοδήποτε άτομο -στο μέτρο, βεβαίως, που ανήκει σε κάποια από τις προνομιούχους πληθυσμιακές κατηγορίες του πλούσιου κόσμου- να λαμβάνει πληροφορίες αντίστοιχες των προτιμήσεών του, αλλά και να διαχέει, με τη σειρά του, προς κάθε σημείο του πλανήτη, ειδήσεις και, κυρίως, προσωπικά σχόλια.
Μπορεί ο Τζο Μπάιντεν τον τελευταίο καιρό να μοιάζει περισσότερο πρόθυμος να συνομιλεί με τον Ρώσο ομόλογό του, όσο όμως κυβερνούσε ο Ντόναλντ Τραμπ, μια σειρά εμφανών fake news που προωθούσαν έγκριτα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης βοήθησαν στην κορύφωση της αντι-ρωσικής ρητορικής των Δημοκρατικών (καθώς θεωρούσαν τον Τραμπ ενδοτικό απέναντι στον Πούτιν), αλλά και στη δημιουργία ενός ακόμη «εσωτερικού εχθρού».
Μέχρι τις αρχές Απριλίου, ο παγκόσμιος Τύπος χαιρέτιζε το κατόρθωμα του Ινδού πρωθυπουργού και της «διπλωματίας του εμβολίου» του, ικανής να εναντιωθεί στην Κίνα. Σήμερα, η πανδημία προκαλεί εκατόμβες θυμάτων, καθώς από τη χώρα λείπουν εμβόλια, φάρμακα και οξυγόνο. Και, για πρώτη φορά από το 2014, ο Ναρέντρα Μόντι χάνει ένα μέρος της επιρροής του.
Ημερολόγιο
Social
