«Το χειρότερο δεν έχει έρθει όσο ακόμα μπορούμε να λέμε: “Τούτο είναι το χειρότερο”». Αυτές τις ημέρες η γαλλική διπλωματία μάς κάνει να σκεφτόμαστε τον στίχο από τον Βασιλιά Ληρ.
Η Δύση καμαρώνει για την ιερότητα της ελευθερίας του Τύπου, η οποία μάλλον δεν ισχύει στην περίπτωση του εδώ και έξι χρόνια”κρατούμενου” Τζούλιαν Ασάνζ.
Το 2013, η άρνηση του Μπαράκ Ομπάμα να επιτεθεί στη Συρία είχε χαρακτηριστεί σχεδόν ενδοτική, επειδή δεν “έφτασε μέχρι το τέλος”. Είμαστε όμως βέβαιοι ότι οι προληπτικοί πόλεμοι οδηγούν στην ειρήνη; Πριν από πέντε χρόνια, μια συγκεκριμένη ερμηνεία της ιστορίας
Η αστυνομία εκτιμά ότι η έρευνα θα χρειαστεί «πολλούς μήνες», αλλά η Βρετανίδα πρωθυπουργός Τερέζα Μέι έχει ήδη βρει τον ένοχο: η διαταγή εκτέλεσης του Σεργκέι Σκριπάλ ήρθε από το Κρεμλίνο.
Πρόσφατα άρθρα
Είναι άραγε πιθανό να καθοριστεί η πολιτική ζωή της Γαλλίας από μία καταιγίδα γεγονότων του αστυνομικού δελτίου, τα οποία θα συντηρήσουν τον πανικό για την ασφάλεια καθώς και από δραματικές εκκλήσεις να «υψωθεί τείχος» απέναντι σε μία ακροδεξιά που εκτοξεύεται χάρη σ’ αυτό το κλίμα φόβου;
Στο βιβλίο του «Του ανταποκριτή μας στην Ιερουσαλήμ. Η δημοσιογραφία ως ταυτότητα», ο Σαρλ Εντερλέν, επί πολλά χρόνια ανταποκριτής του γαλλικού τηλεοπτικού σταθμού France 2 στο Ισραήλ, μεταξύ άλλων εξετάζει και την άνοδο του Λικούντ.
Έχουμε την τάση να ορίζουμε το Διαδίκτυο ως μέσο απόλυτης ελευθερίας επειδή, επιτέλους, επιτρέπει σε οποιοδήποτε άτομο -στο μέτρο, βεβαίως, που ανήκει σε κάποια από τις προνομιούχους πληθυσμιακές κατηγορίες του πλούσιου κόσμου- να λαμβάνει πληροφορίες αντίστοιχες των προτιμήσεών του, αλλά και να διαχέει, με τη σειρά του, προς κάθε σημείο του πλανήτη, ειδήσεις και, κυρίως, προσωπικά σχόλια.
Μπορεί ο Τζο Μπάιντεν τον τελευταίο καιρό να μοιάζει περισσότερο πρόθυμος να συνομιλεί με τον Ρώσο ομόλογό του, όσο όμως κυβερνούσε ο Ντόναλντ Τραμπ, μια σειρά εμφανών fake news που προωθούσαν έγκριτα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης βοήθησαν στην κορύφωση της αντι-ρωσικής ρητορικής των Δημοκρατικών (καθώς θεωρούσαν τον Τραμπ ενδοτικό απέναντι στον Πούτιν), αλλά και στη δημιουργία ενός ακόμη «εσωτερικού εχθρού».
Μέχρι τις αρχές Απριλίου, ο παγκόσμιος Τύπος χαιρέτιζε το κατόρθωμα του Ινδού πρωθυπουργού και της «διπλωματίας του εμβολίου» του, ικανής να εναντιωθεί στην Κίνα. Σήμερα, η πανδημία προκαλεί εκατόμβες θυμάτων, καθώς από τη χώρα λείπουν εμβόλια, φάρμακα και οξυγόνο. Και, για πρώτη φορά από το 2014, ο Ναρέντρα Μόντι χάνει ένα μέρος της επιρροής του.
Ημερολόγιο
Social
