Μια σύντομη ανασκόπηση της ιστορίας και της σύγχρονης οικονομίας του Λιβάνου είναι απαραίτητη για να κατανοήσουμε τη σημερινή τραγική κατάσταση της χώρας των Κέδρων.
Στις 15 Μαΐου, οι Λιβανέζοι καλούνται να προσέλθουν στις κάλπες προκειμένου να επιλέξουν τα 128 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων. Μια ψηφοφορία που θα διεξαχθεί σε ένα περιβάλλον σοβαρής χρηματοπιστωτικής κρίσης, κοινωνικής καταστροφής και επανεμφάνισης πολιτικών και θρησκευτικών εντάσεων. Παρά τις αντιξοότητες, σύλλογοι και άνθρωποι του πνεύματος κινητοποιούνται για να προφυλάξουν και να ψηφιοποιήσουν την κληρονομιά της χώρας.
Συγγραφή νόμων, διανομή ψηφοδελτίων, παραγγελία μασκών, οργάνωση εκστρατειών εμβολιασμού… Στη Γαλλία, όλο και περισσότερα καθήκοντα των δημόσιων υπηρεσιών ανατίθενται σε εταιρείες παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών, όπως η αμερικανική McKinsey. Ωστόσο, το εξωφρενικό κόστος των εξωτερικών αναθέσεων έχει αποκλειστεί από τον δημοκρατικό διάλογο, όπως εξάλλου συμβαίνει και με την απώλεια τεχνογνωσίας της δημόσιας διοίκησης που προκύπτει από τις εργολαβίες.
Η απαλλαγή από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο είναι πιο εύκολη για τις ΗΠΑ απ’ ό,τι για την Ευρώπη. Όμως, αρκετές χώρες εξαγωγής υδρογονανθράκων, διόλου πρόθυμες να αποξενωθούν από τη Μόσχα, δυσανασχετούν απέναντι στο ενδεχόμενο να υποκαταστήσουν τον ρόλο της Ρωσίας.
Το προοδευτικό στρατόπεδο μοιάζει μερικές φορές να εγκλωβίζεται στην ίδια του την περίπλοκη ορολογία, να συμπιέζεται από τα ίδια τα εμβλήματά του. Δεν αρκεί όμως μονάχα να «προσποιείται το καινούργιο» για να επικρατήσει.
Η σκληρή καταστολή κάθε αντιπολεμικής φωνής, τόσο στην κοινωνία όσο και στα μέσα ενημέρωσης, ήταν ένα από τα πρώτα μελήματα της ρωσικής εξουσίας μετά την εισβολή στην Ουκρανία.
Μήπως έχουμε να κάνουμε με την επιστροφή στο «ΣΟΣ Πεντάγωνο καλεί Μόσχα»; Όπως και να έχει, με το γελοίο επιχείρημα της «αποτροπής» στην προσπάθειά του να καταφέρει να ξεμπλέξει από την παγίδα της Ουκρανίας και να αντιμετωπίσει τις κυρώσεις, τα μποϊκοτάζ και τις καταδίκες από κάθε πλευρά, ο Πούτιν μπορεί να υπερηφανεύεται ότι «ξύπνησε» το φάντασμα του παλιού Ψυχρού Πολέμου και ότι αναβάθμισε αιφνιδίως σε ζήτημα διεθνούς επιπέδου κάτι που προαναγγελλόταν ως πόλεμος κατά κύριο λόγο περιφερειακός, στο κατώφλι –και όχι στην καρδιά– της Ευρώπης.
Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών διεξάγεται σήμερα υπό τη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία. Είναι η αφορμή για τον Serge Halimi να κάνει μια ψύχραιμη ανάλυση των πραγματικών γεωπολιτικών διακυβευμάτων μετά τη ρωσική εισβολή. Διότι ο προεκλογικός διάλογος στράφηκε αποκλειστικά στην ανάλυση του πολέμου, με οποιαδήποτε αιχμή απέναντι στο ΝΑΤΟ να χαρακτηρίζεται προπαγάνδα του Κρεμλίνου –ευνοώντας τον υποψήφιο Μακρόν, καθώς πολύ λίγη συζήτηση έγινε για τον μάλλον αυταρχικό απολογισμό της πρώτης θητείας του.
Παρά την άνοδό τους στην Ευρώπη, στη Ρωσία οι οικολόγοι, παρά τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα, δεν μπορούν να κάνουν τη φωνή τους ν’ ακουστεί. Επιστροφή μέσα από το αρχείο μας, στο 2002 όταν με μία συντονισμένη κυβερνητική εκστρατεία μετατρέπει τη Ρωσία σε παγκόσμιο πυρηνικό σκουπιδοτενεκέ.
Oι εκλογικές επιτυχίες των Πράσινων σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες τροφοδοτούνται από μια απατηλή εικόνα: εμφανίζονται ως μια πολιτική δύναμη αμόλυντη από τους συμβιβασμούς που είναι έμφυτοι με την άσκηση της εξουσίας. Όμως, εδώ και πολλά χρόνια, οι Οικολόγοι έχουν και αυτοί αναλάβει μερίδιο των ευθυνών της διακυβέρνησης…
Πρόσφατα άρθρα
Στις 15 Μαΐου, οι Λιβανέζοι καλούνται να προσέλθουν στις κάλπες προκειμένου να επιλέξουν τα 128 μέλη της Βουλής των Αντιπροσώπων. Μια ψηφοφορία που θα διεξαχθεί σε ένα περιβάλλον σοβαρής χρηματοπιστωτικής κρίσης, κοινωνικής καταστροφής και επανεμφάνισης πολιτικών και θρησκευτικών εντάσεων. Παρά τις αντιξοότητες, σύλλογοι και άνθρωποι του πνεύματος κινητοποιούνται για να προφυλάξουν και να ψηφιοποιήσουν την κληρονομιά της χώρας.
Μια σύντομη ανασκόπηση της ιστορίας και της σύγχρονης οικονομίας του Λιβάνου είναι απαραίτητη για να κατανοήσουμε τη σημερινή τραγική κατάσταση της χώρας των Κέδρων.
Αντιμέτωποι με τα σκαμπανεβάσματα της παγκόσμιας οικονομίας, οι πολιτικοί ηγέτες μοιάζουν με τους υδραυλικούς των κινούμενων σχεδίων: καθώς δεν διαθέτουν εργαλεία για να επισκευάσουν μια διαρροή νερού, χρησιμοποιούν τα χέρια τους –αλλά το νερό διαρκώς «μπάζει» από αλλού. Αποπληθωρισμός ή κερδοσκοπικές φούσκες, πληθωρισμός ή ύφεση: οι νεοφιλελεύθεροι υδραυλικοί δεν επισκευάζουν τίποτα, απλώς μεταθέτουν τα προβλήματα.
Συγγραφή νόμων, διανομή ψηφοδελτίων, παραγγελία μασκών, οργάνωση εκστρατειών εμβολιασμού… Στη Γαλλία, όλο και περισσότερα καθήκοντα των δημόσιων υπηρεσιών ανατίθενται σε εταιρείες παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών, όπως η αμερικανική McKinsey. Ωστόσο, το εξωφρενικό κόστος των εξωτερικών αναθέσεων έχει αποκλειστεί από τον δημοκρατικό διάλογο, όπως εξάλλου συμβαίνει και με την απώλεια τεχνογνωσίας της δημόσιας διοίκησης που προκύπτει από τις εργολαβίες.
Η απαλλαγή από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο είναι πιο εύκολη για τις ΗΠΑ απ’ ό,τι για την Ευρώπη. Όμως, αρκετές χώρες εξαγωγής υδρογονανθράκων, διόλου πρόθυμες να αποξενωθούν από τη Μόσχα, δυσανασχετούν απέναντι στο ενδεχόμενο να υποκαταστήσουν τον ρόλο της Ρωσίας.
Ημερολόγιο
Social
