Γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο, πριν από τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόυντ, το κείμενο αυτό του Τόμας Φρανκ συνοψίζει τη δυσάρεστη κοινωνική και πολιτική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι ΗΠΑ. Μια διαρκής κρίση, που έγινε ακόμη πιο δυσβάσταχτη με την
Από την δεκαετία του ‘90, η Γαλλία διανύει περιόδους κοινωνικής αναταραχής για εργασιακά θέματα, είτε για την απασχόληση και την ανεργία, είτε για τις συντάξεις, είτε για το χρόνο εργασίας.
Είναι εφικτή σήμερα μια γενική διεπαγγελματική απεργία; Η έκταση των διαμαρτυριών και ο σημαντικός βαθμός αποδοχής εκ μέρους της κοινής γνώμης αποτέλεσαν σημαντικές όψεις του κινήματος αυτού, που όμως συνάντησε σημαντικούς περιορισμούς, εξαιτίας της αδυναμίας του να συμπαρασύρει μεγάλα στρώματα μισθωτών του ιδιωτικού τομέα.
Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η εξαθλίωση μέσα στην οποία ζουν σήμερα πολλοί φοιτητές; Μετά τον πόλεμο, ορισμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις και οργανώσεις είχαν προβάλει μια ιδέα που έχει σήμερα ξεχαστεί: να δοθεί μισθός σε αυτούς τους «νεαρούς εργαζόμενους του πνεύματος».
Με περισσότερους από χίλιους τραυματίες και πάνω από δέκα νεκρούς κάθε χρονιά, η αλιεία είναι ο πιο επικίνδυνος επαγγελματικός κλάδος στη Γαλλία. Αντιμέτωποι με τη σκληρότητα των συνθηκών εργασίας τους, πολλοί αλιείς λυγίζουν ή καταφεύγουν σε τεχνητούς παραδείσους. Μια συνάντηση
Στα περίχωρα της νορβηγικής πόλης Μπέργκεν, η Lerøy, η δεύτερη μεγαλύτερη εταιρία εκτροφής σολομού παγκοσμίως, μας ξεναγεί στο πιλοτικό ιχθυοτροφείο Sagen 2.
Αρχικά, το φάρμακο απευθυνόταν στα «υπερκινητικά» παιδιά, μια σχετικά σπάνια παθολογία. Όμως, εδώ και μερικά χρόνια στις ΗΠΑ, σε οποιοδήποτε παιδί είναι έστω και ελάχιστα ζωηρό μπορεί να συνταγογραφηθεί το Ριταλίν (Ritalin), ένα φάρμακο συγγενές με τις αμφεταμίνες, που κάνει
[Από το αρχείο της “Le Monde diplomatique»] Την ώρα που σχολεία και γραφεία παραμένουν κλειστά λόγω κορονοϊού, η προσφυγή στην τεχνολογία για την συνέχιση των δραστηριοτήτων μας είναι μονόδρομος, ενώ ταυτόχρονα η ψυχαγωγική πλευρά της αναδεικνύεται σε βασική ανάγκη της
Ακόμα και στον 21ο αιώνα, οι παλιές «θεραπείες» θεωρούνται από τις αρχές ως το καλύτερο μέσο για να καταπολεμηθεί η επιδημία που οφείλεται στον κορονοϊό: εκατοντάδες εκατομμύρια άτομα υφίστανται περιορισμούς στις μετακινήσεις τους. Μήπως όμως έχει φθάσει η στιγμή να
Τον Σεπτέμβριο του 2009, η ελληνική έκδοση της «Le Monde diplomatique» δημοσίευσε ένα άρθρο του διευθυντή ερευνών στο CNRS, Ντενίς Ντυκλό, για την γρίπη που τότε «τρομοκρατούσε» τον κόσμο. Όπως και στο άρθρο της Σόνια Σαχ, το βάρος πέφτει στην
Πρόσφατα άρθρα
Με αφορμή τις έκτακτες υγειονομικές συνθήκες και την ανάγκη καταπολέμησης της πανδημίας, στη Γαλλία πολλαπλασιάζονται οι νόμοι που ροκανίζουν τις ατομικές ελευθερίες –συνεχίζοντας μια εικοσαετή παράδοση νομοθετημάτων που επικαλούνται κατάσταση εκτάκτου ανάγκης για να επιβάλουν περιορισμούς δικαιωμάτων χωρίς ημερομηνία λήξης.
Η συζήτηση για τη βιντεοεπιτήρηση και τον περιορισμό των ατομικών ελευθεριών είχε ήδη ξεκινήσει πριν γυρίσει ο αιώνας, όταν άρχισαν να πολλαπλασιάζονται οι κάμερες στους δρόμους, τους σταθμούς, τα μεγάλα καταστήματα, τα εμπορικά κέντρα και τους χώρους στάθμευσης. Μέσω του Διαδικτύου, αυτές οι κάμερες και χιλιάδες άλλες, τοποθετημένες σε ιδιωτικούς χώρους, δημιουργούν την αγχωτική προοπτική να είναι ορατά και να επιτηρούνται τα πάντα. Σε αυτό το πρωτοφανές πλαίσιο κοινωνικού ελέγχου, τι γίνονται άραγε τα δικαιώματα και οι ελευθερίες του ατόμου; Επιστροφή στην απαρχή του προβληματισμού με ένα διορατικό άρθρο μας του 1998.
Οι πρόσφατες δημοτικές εκλογές της 2ης Οκτωβρίου 2021, διεξαχθείσες υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν κατεύνασαν την πολιτική κρίση στη χώρα, όπου οι δύο μεγάλες παρατάξεις αλληλοκατηγορούνται ότι παίζουν το παιχνίδι της Μόσχας. Ενώ το ρωσικό ζήτημα στοιχειώνει την πολιτική αρένα, η γεωργιανή κοινωνία διατηρεί μια σχέση αμφιθυμίας με τη βόρεια γείτονά της.
Μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, οι σχέσεις ανάμεσα στην Ρωσία και την Γεωργία παρέμειναν τεταμένες εξαιτίας των περιοχών της Νότιας Οσσετίας και της Αμπχαζίας. Επιστροφή σήμερα, μέσα από το αρχείο μας, σε ένα από τα διπλωματικά επεισόδια μεταξύ τους, το φθινόπωρο του 2006.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ποτέ δεν μένουν για πολύ ταπεινωμένες. Έναν μήνα μετά την ήττα τους στο Αφγανιστάν, η αυτοκρατορική τάξη αποκαταστάθηκε. Το μαρτυρά το ράπισμα που δέχτηκε το Παρίσι από την Ουάσιγκτον.
Ημερολόγιο
Social
