Με περισσότερους από χίλιους τραυματίες και πάνω από δέκα νεκρούς κάθε χρονιά, η αλιεία είναι ο πιο επικίνδυνος επαγγελματικός κλάδος στη Γαλλία. Αντιμέτωποι με τη σκληρότητα των συνθηκών εργασίας τους, πολλοί αλιείς λυγίζουν ή καταφεύγουν σε τεχνητούς παραδείσους. Μια συνάντηση
Στα περίχωρα της νορβηγικής πόλης Μπέργκεν, η Lerøy, η δεύτερη μεγαλύτερη εταιρία εκτροφής σολομού παγκοσμίως, μας ξεναγεί στο πιλοτικό ιχθυοτροφείο Sagen 2.
Αρχικά, το φάρμακο απευθυνόταν στα «υπερκινητικά» παιδιά, μια σχετικά σπάνια παθολογία. Όμως, εδώ και μερικά χρόνια στις ΗΠΑ, σε οποιοδήποτε παιδί είναι έστω και ελάχιστα ζωηρό μπορεί να συνταγογραφηθεί το Ριταλίν (Ritalin), ένα φάρμακο συγγενές με τις αμφεταμίνες, που κάνει
[Από το αρχείο της “Le Monde diplomatique»] Την ώρα που σχολεία και γραφεία παραμένουν κλειστά λόγω κορονοϊού, η προσφυγή στην τεχνολογία για την συνέχιση των δραστηριοτήτων μας είναι μονόδρομος, ενώ ταυτόχρονα η ψυχαγωγική πλευρά της αναδεικνύεται σε βασική ανάγκη της
Ακόμα και στον 21ο αιώνα, οι παλιές «θεραπείες» θεωρούνται από τις αρχές ως το καλύτερο μέσο για να καταπολεμηθεί η επιδημία που οφείλεται στον κορονοϊό: εκατοντάδες εκατομμύρια άτομα υφίστανται περιορισμούς στις μετακινήσεις τους. Μήπως όμως έχει φθάσει η στιγμή να
Τον Σεπτέμβριο του 2009, η ελληνική έκδοση της «Le Monde diplomatique» δημοσίευσε ένα άρθρο του διευθυντή ερευνών στο CNRS, Ντενίς Ντυκλό, για την γρίπη που τότε «τρομοκρατούσε» τον κόσμο. Όπως και στο άρθρο της Σόνια Σαχ, το βάρος πέφτει στην
Ο κόσμος των επιχειρήσεων έχει καταλήξει να γίνεται ολοένα και πιο αγχογόνος, και σε ορισμένες περιπτώσεις θανατηφόρος. Μια εξέλιξη που συμβάλλει στην εξήγηση του λόγου που πολλοί εργαζόμενοι απορρίπτουν την ιδέα να συνταξιοδοτούνται ακόμη πιο αργά.
Στη Γαλλία, οι «συνοδοί υποδοχής», οι νεαρές γυναίκες που απασχολούνται σε εκθέσεις, συνέδρια ή επιχειρήσεις, είναι επισφαλώς εργαζόμενες που «ενοικιάζονται» –με την απαίτηση να έχουν ένα διαρκές, λαμπερό χαμόγελο.
Σε μια συγκυρία σοβαρής οικονομικής κρίσης, η κοινωνία του Λιβάνου πλημμυρίζει τους δρόμους για να απαιτήσει βαθιές μεταρρυθμίσεις, καθώς και τον τερματισμό των πελατειακών σχέσεων και της διαφθοράς των πολιτικών ελίτ. Η καχεκτική ανάπτυξη και η μείωση των συναλλαγματικών εισροών
Μην αναμειγνύεστε με τις διαδηλώσεις στους δρόμους, μην τις υποστηρίζετε και μην τους δίνετε δημοσιότητα με οποιοδήποτε τρόπο –ιδιαίτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου οι Λιβανέζοι σχολιάζουν διαρκώς τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από το Χιράκ («Κίνημα»). Αυτές ήταν, στα μέσα
Πρόσφατα άρθρα
Είναι άραγε πιθανό να καθοριστεί η πολιτική ζωή της Γαλλίας από μία καταιγίδα γεγονότων του αστυνομικού δελτίου, τα οποία θα συντηρήσουν τον πανικό για την ασφάλεια καθώς και από δραματικές εκκλήσεις να «υψωθεί τείχος» απέναντι σε μία ακροδεξιά που εκτοξεύεται χάρη σ’ αυτό το κλίμα φόβου;
Στο βιβλίο του «Του ανταποκριτή μας στην Ιερουσαλήμ. Η δημοσιογραφία ως ταυτότητα», ο Σαρλ Εντερλέν, επί πολλά χρόνια ανταποκριτής του γαλλικού τηλεοπτικού σταθμού France 2 στο Ισραήλ, μεταξύ άλλων εξετάζει και την άνοδο του Λικούντ.
Έχουμε την τάση να ορίζουμε το Διαδίκτυο ως μέσο απόλυτης ελευθερίας επειδή, επιτέλους, επιτρέπει σε οποιοδήποτε άτομο -στο μέτρο, βεβαίως, που ανήκει σε κάποια από τις προνομιούχους πληθυσμιακές κατηγορίες του πλούσιου κόσμου- να λαμβάνει πληροφορίες αντίστοιχες των προτιμήσεών του, αλλά και να διαχέει, με τη σειρά του, προς κάθε σημείο του πλανήτη, ειδήσεις και, κυρίως, προσωπικά σχόλια.
Μπορεί ο Τζο Μπάιντεν τον τελευταίο καιρό να μοιάζει περισσότερο πρόθυμος να συνομιλεί με τον Ρώσο ομόλογό του, όσο όμως κυβερνούσε ο Ντόναλντ Τραμπ, μια σειρά εμφανών fake news που προωθούσαν έγκριτα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης βοήθησαν στην κορύφωση της αντι-ρωσικής ρητορικής των Δημοκρατικών (καθώς θεωρούσαν τον Τραμπ ενδοτικό απέναντι στον Πούτιν), αλλά και στη δημιουργία ενός ακόμη «εσωτερικού εχθρού».
Μέχρι τις αρχές Απριλίου, ο παγκόσμιος Τύπος χαιρέτιζε το κατόρθωμα του Ινδού πρωθυπουργού και της «διπλωματίας του εμβολίου» του, ικανής να εναντιωθεί στην Κίνα. Σήμερα, η πανδημία προκαλεί εκατόμβες θυμάτων, καθώς από τη χώρα λείπουν εμβόλια, φάρμακα και οξυγόνο. Και, για πρώτη φορά από το 2014, ο Ναρέντρα Μόντι χάνει ένα μέρος της επιρροής του.
Ημερολόγιο
Social
