Η ένταση στις σχέσεις Ουάσιγκτον-Πεκίνου έχει πυροδοτήσει μια ζωηρή συζήτηση για το είδος των «μέτρων» που θα μπορούσαν να πάρουν οι ΗΠΑ ξεκινώντας από τις φοιτητικές βίζες και φτάνοντας μέχρι την αγορά σόγιας.
Η απότομη επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας υποχρεώνει τις μεγάλες δυνάμεις να επανεξετάσουν τις βιομηχανικές και εμπορικές στρατηγικές τους.
Μέσα στους κλειστούς κύκλους των φιλελεύθερων υπάρχει μόνο ένα σύνθημα: άπαξ και τελειώσει η πανδημία, τα πάντα να ξαναγίνουν όπως πριν. Κι αν, αντιθέτως, η κρίση παρείχε την ευκαιρία να απαλλαγούμε από το μοντέλο που ευνόησε την εμφάνιση του κορωνοϊού και την εξάπλωσή του;
Συνεργασίες των γιγάντων της Σίλικον Βάλεϊ με την πετρελαϊκή βιομηχανία, τεράστια κατανάλωση ενέργειας και φυσικών πόρων: αντίθετα από όλα όσα δηλώνονταν για μεγάλο χρονικό διάστημα, η ψηφιακή οικονομία δεν είναι ούτε «άυλη» ούτε «πράσινη». Προκαλεί σημαντικές περιβαλλοντικές βλάβες, των οποίων
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, οι συμφωνίες που έχουν συνάψει το Πακιστάν και η Σαουδική Αραβία, από τη μια πλευρά, και η Ινδία και το Ιράν από την άλλη, δίνουν την εντύπωση πως δύο διμερείς άξονες συνεργασίας έχουν αρχίσει να διαμορφώνονται.
Σε μια συγκυρία σοβαρής οικονομικής κρίσης, η κοινωνία του Λιβάνου πλημμυρίζει τους δρόμους για να απαιτήσει βαθιές μεταρρυθμίσεις, καθώς και τον τερματισμό των πελατειακών σχέσεων και της διαφθοράς των πολιτικών ελίτ. Η καχεκτική ανάπτυξη και η μείωση των συναλλαγματικών εισροών
Μην αναμειγνύεστε με τις διαδηλώσεις στους δρόμους, μην τις υποστηρίζετε και μην τους δίνετε δημοσιότητα με οποιοδήποτε τρόπο –ιδιαίτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου οι Λιβανέζοι σχολιάζουν διαρκώς τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από το Χιράκ («Κίνημα»). Αυτές ήταν, στα μέσα
Από τη στιγμή που προσηλυτίστηκε στην οικονομία της αγοράς, η Κίνα όφειλε να είναι απλώς και μόνο ένας κρίκος στις αλυσίδες παραγωγής μιας παγκόσμιας οικονομίας κατευθυνόμενης από τις ΗΠΑ και τις πολυεθνικές τους. Όμως, η ταχύτητα της ανάπτυξής της ανησυχεί
Έχοντας συχνά επαινεθεί στο παρελθόν για τη σθεναρή στάση της απέναντι στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και για το γεγονός ότι αύξησε τους καθηλωμένους μισθούς, η πορτογαλική κυβέρνηση πλέον αντιμετωπίζει δυσκολίες. Εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα προχωρούν σε αγώνες κατά
Πρόσφατα άρθρα
Είναι άραγε πιθανό να καθοριστεί η πολιτική ζωή της Γαλλίας από μία καταιγίδα γεγονότων του αστυνομικού δελτίου, τα οποία θα συντηρήσουν τον πανικό για την ασφάλεια καθώς και από δραματικές εκκλήσεις να «υψωθεί τείχος» απέναντι σε μία ακροδεξιά που εκτοξεύεται χάρη σ’ αυτό το κλίμα φόβου;
Στο βιβλίο του «Του ανταποκριτή μας στην Ιερουσαλήμ. Η δημοσιογραφία ως ταυτότητα», ο Σαρλ Εντερλέν, επί πολλά χρόνια ανταποκριτής του γαλλικού τηλεοπτικού σταθμού France 2 στο Ισραήλ, μεταξύ άλλων εξετάζει και την άνοδο του Λικούντ.
Έχουμε την τάση να ορίζουμε το Διαδίκτυο ως μέσο απόλυτης ελευθερίας επειδή, επιτέλους, επιτρέπει σε οποιοδήποτε άτομο -στο μέτρο, βεβαίως, που ανήκει σε κάποια από τις προνομιούχους πληθυσμιακές κατηγορίες του πλούσιου κόσμου- να λαμβάνει πληροφορίες αντίστοιχες των προτιμήσεών του, αλλά και να διαχέει, με τη σειρά του, προς κάθε σημείο του πλανήτη, ειδήσεις και, κυρίως, προσωπικά σχόλια.
Μπορεί ο Τζο Μπάιντεν τον τελευταίο καιρό να μοιάζει περισσότερο πρόθυμος να συνομιλεί με τον Ρώσο ομόλογό του, όσο όμως κυβερνούσε ο Ντόναλντ Τραμπ, μια σειρά εμφανών fake news που προωθούσαν έγκριτα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης βοήθησαν στην κορύφωση της αντι-ρωσικής ρητορικής των Δημοκρατικών (καθώς θεωρούσαν τον Τραμπ ενδοτικό απέναντι στον Πούτιν), αλλά και στη δημιουργία ενός ακόμη «εσωτερικού εχθρού».
Μέχρι τις αρχές Απριλίου, ο παγκόσμιος Τύπος χαιρέτιζε το κατόρθωμα του Ινδού πρωθυπουργού και της «διπλωματίας του εμβολίου» του, ικανής να εναντιωθεί στην Κίνα. Σήμερα, η πανδημία προκαλεί εκατόμβες θυμάτων, καθώς από τη χώρα λείπουν εμβόλια, φάρμακα και οξυγόνο. Και, για πρώτη φορά από το 2014, ο Ναρέντρα Μόντι χάνει ένα μέρος της επιρροής του.
Ημερολόγιο
Social
