Η ήρεμη επανάσταση της Σκωτίας
25/04/2021
Η αυτονομία της Σκωτίας -που αποφασίστηκε με δημοψήφισμα το Σεπτέμβριο του 1997, εξέφρασε μια σημαντική αναδιανομή των εξουσιών στη Μεγάλη Βρετανία.
Menu
Η αυτονομία της Σκωτίας -που αποφασίστηκε με δημοψήφισμα το Σεπτέμβριο του 1997, εξέφρασε μια σημαντική αναδιανομή των εξουσιών στη Μεγάλη Βρετανία.
Το Brexit, και επισήμως εφαρμοσμένο από τις αρχές του 2021, ξαναζωντανεύει τις ελπίδες του Εδιμβούργου για αυτονόμηση.
Ο πρώην ηγέτης του βρετανικού Εργατικού Κόμματος Τζέρεμι Κόρμπιν ανακοίνωσε πρόσφατα τη δημιουργία του Προγράμματος για την Ειρήνη και τη Δικαιοσύνη, συνεχίζοντας με τον δικό του τρόπο τη μάχη του ενάντια στις ανισότητες και στον ιμπεριαλισμό.
Ο Τζέρεμι Κόρμπιν βρέθηκε στο τιμόνι των Εργατικών από το 2015 ως το 2020, παίρνοντας την σκυτάλη από τον Εντ Μίλιμπαντ, ο οποίος με τη σειρά του είχε διαδεχθεί τον τελευταίο πρωθυπουργό των Εργατικών, Γκόρντον Μπράουν.
Επίκεντρο, πριν από δέκα χρόνια, της αιγυπτιακής επανάστασης, η πλατεία Ταχρίρ του Καΐρου υπήρξε η καρδιά των συγκρούσεων και των κινητοποιήσεων που οδήγησαν στην πτώση του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ.
Μολονότι ηττήθηκαν στον αγώνα για τον Λευκό Οίκο, οι Ρεπουμπλικανοί είχαν έναν λόγο να είναι ικανοποιημένοι στις 3 του περασμένου Νοεμβρίου: τα καλά αποτελέσματά τους στις εκλογές για τα πολιτειακά νομοθετικά σώματα, όπου ισχυροποίησαν την παρουσία τους.
Από τη στιγμή της γέννησής του κιόλας, τον Δεκέμβριο του 1920, το γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα διεκδίκησε μια ξεχωριστή θέση στο πολιτικό τοπίο της χώρας: εκείνη του μοναδικού λαϊκού σχηματισμού, στην ηγεσία του οποίου βρίσκονται άνθρωποι του λαού προκειμένου να εξυπηρετούν τα συμφέροντά του.
Η ευχετήρια κάρτα του κυρίου Άντερς Φογκ Ρασμούσεν δεν περίμενε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Ο πρώην Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ συνόψισε ως εξής την αποστολή που, κατά τη γνώμη του, το ΝΑΤΟ θα πρέπει να επιτελέσει μόλις ο κύριος Τραμπ εγκαταλείψει τον Λευκό Οίκο:
Η σκιά των εγκλημάτων που καταλογίζονται στον Απελευθερωτικό Στρατό του Κοσόβου (UCK) πλανάται πάνω από τη χώρα εδώ και δύο δεκαετίες. Άραγε η σύλληψη του προέδρου Χασίμ Θάτσι και αρκετών από τους παλιούς συντρόφους του στο αντάρτικο σημαίνει πως έφτασε τελικά η ώρα της δικαιοσύνης;
Η ισχνή, αλλά σημαντική επικράτηση του Τζο Μπάιντεν έρχεται σε μια αμερικανική πολιτική σκηνή όπου κυριαρχούν τα πάθη και τα έντονα συναισθήματα. Οι οπαδοί του Ντόναλντ Τραμπ απέδειξαν, με την πρόσφατη εισβολή τους στο Καπιτώλιο, ότι η τοξική κληρονομιά του μέντορά τους δεν θα σβήσει εύκολα.
Πρόσφατα άρθρα
Είναι άραγε πιθανό να καθοριστεί η πολιτική ζωή της Γαλλίας από μία καταιγίδα γεγονότων του αστυνομικού δελτίου, τα οποία θα συντηρήσουν τον πανικό για την ασφάλεια καθώς και από δραματικές εκκλήσεις να «υψωθεί τείχος» απέναντι σε μία ακροδεξιά που εκτοξεύεται χάρη σ’ αυτό το κλίμα φόβου;
Στο βιβλίο του «Του ανταποκριτή μας στην Ιερουσαλήμ. Η δημοσιογραφία ως ταυτότητα», ο Σαρλ Εντερλέν, επί πολλά χρόνια ανταποκριτής του γαλλικού τηλεοπτικού σταθμού France 2 στο Ισραήλ, μεταξύ άλλων εξετάζει και την άνοδο του Λικούντ.
Έχουμε την τάση να ορίζουμε το Διαδίκτυο ως μέσο απόλυτης ελευθερίας επειδή, επιτέλους, επιτρέπει σε οποιοδήποτε άτομο -στο μέτρο, βεβαίως, που ανήκει σε κάποια από τις προνομιούχους πληθυσμιακές κατηγορίες του πλούσιου κόσμου- να λαμβάνει πληροφορίες αντίστοιχες των προτιμήσεών του, αλλά και να διαχέει, με τη σειρά του, προς κάθε σημείο του πλανήτη, ειδήσεις και, κυρίως, προσωπικά σχόλια.
Μπορεί ο Τζο Μπάιντεν τον τελευταίο καιρό να μοιάζει περισσότερο πρόθυμος να συνομιλεί με τον Ρώσο ομόλογό του, όσο όμως κυβερνούσε ο Ντόναλντ Τραμπ, μια σειρά εμφανών fake news που προωθούσαν έγκριτα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης βοήθησαν στην κορύφωση της αντι-ρωσικής ρητορικής των Δημοκρατικών (καθώς θεωρούσαν τον Τραμπ ενδοτικό απέναντι στον Πούτιν), αλλά και στη δημιουργία ενός ακόμη «εσωτερικού εχθρού».
Μέχρι τις αρχές Απριλίου, ο παγκόσμιος Τύπος χαιρέτιζε το κατόρθωμα του Ινδού πρωθυπουργού και της «διπλωματίας του εμβολίου» του, ικανής να εναντιωθεί στην Κίνα. Σήμερα, η πανδημία προκαλεί εκατόμβες θυμάτων, καθώς από τη χώρα λείπουν εμβόλια, φάρμακα και οξυγόνο. Και, για πρώτη φορά από το 2014, ο Ναρέντρα Μόντι χάνει ένα μέρος της επιρροής του.
Ημερολόγιο
Social
